۱۳۸۳ اسفند ۲۶, چهارشنبه

مظلوم کشی

در دهـی بــی ســـــر و پـــــــا مــلایـی
تــــور زد مـــــاچـــــــه خــــــر تنــهایی

کـنــــج دیـــــوار کشــــانـــــدش بـا زور
پـشتــش افتــــــاد بـه وضـعــی نـاجــور

هـردو پا را چو ستــــون اهـــــــرم کــرد
کــیــــــــر در کــــون خــــــر مـردم کــرد

خـر بیـچـــاره بـه عـــرعـــر افـتــــــــــاد
یـــاد مـعـشــوق ستـمـگــــر افـتــــــــاد

در زمـــــــان ، از هـیــجــــــان و از درد
مـقـعـــــد سـوخـتـــــه را قـفــــل بکــرد

ناگـهــــان شیــــخ ز کـــردن وامــانـــد
خم شـد و راســت شــد و در جــا مانــد

هرچــه بـا مشـت زد و ناخـن کنـــــــد
هــرچــــــه آمیـخـــت دعـــا بـا تـرفـنــــد

نتـوانست کـه بـا هیــــــچ افـســـــون
آلــــــــت خـــویـــش بـیـــــــارد بـیــــرون

خر چو بر غـائـلـــــــه فــائـــــق آمــــــد
پـیـــش چـشـمـــــــــان خـلایــق آمــــد

پیــش چشمـان گروهــی مـفـتـــــــون
عــــده ای نـــابـلـــــــد ِ نـاهـمــگــــــون

مردمـان تـا جـریــــــــان را دیــدنـــــــــد
از شگفتی سـر جـــــــا خـشـکیـدنــد :

در جلو ماچـه خـری شهـوت خیـــــــــز
بـیــن خـرهــــای دگـــر بـحــث انگیــــز

پشت سر ، شیــخ پـدر سـوختــــه بـود
همچـو سنجـــاق به خـر دوختــــه بـود

شیـخ فهمیــد کـه وضعـش خیــط است
بدتـر از خیـط ، کـه حتــا سیـت اسـت

زیـن سبـب حـالـــت خـود را آشـوفـــت
نوحـه خوانـد و به سر و مغـزش کوفــت

داد زد : سیــر کنیـــــد ایـن مـلعــــــون
چــه کلـک هــا کـه بســـازد بـا کـــون !

کفـلش دامگـــه شیـطـــــان اســــــت
آفـــــت مـعرفـــت و ایـمــــــــــان اسـت

بـنـــــــده مشـغـــول عـبــــــــادت بـودم
در پـی کـــســــــب شفـــاعـــت بـودم

سـر سجـــــــاده گرفـتــــــــــــارم کــــرد
آمـد و وسـوســــــــه در کــــــارم کـرد

خـلســــۀ معنـــوی ام را خــشـکیـــــــد
جـــذبـــــــۀ مکتـبــی ام را دزدیـــــــــد

بــــی هــــــــــوا کـــــرد الاغ ِ پــُـــر رو
پـستـــی ِ خــود بـه بـلنـدیــــم فـــــــرو

بـعـــد از آن چـشـــم سفیــد ِ بد اسم
ایــن چنیـن کـرد بـه زاریــــــم طـلـســم

قصـــــــد مظلـــــــوم گــــــــــدازی دارد
صــحنـــــــه ســـــــازی و اخـــاذی دارد

حال هـــم پیــش شمـا آمـــــــــــده تـا
بـنــــــــده را پـــاک نمـایـــــــد رســــــوا

گرچـه از جانــــب من باکــی نیـســـت
کـــآدمی جـــز کفــــــۀ خاکـی نیـســت

لیــک موضــوع مهــم دیـن خـداســت
این عمل توطئـــه ای بـحـــــــران زاسـت

خــلــــــــــق را در تـب و تـــاب انـــدازد
بـه مـقــدســـــات ، بدبیـــــــن ســــازد

این خـر خـاک بـه سر مرتــــــــد است
مـستـحــق تـف و لـعـــن و حــــد است

حال اگر معتـقــــد و هـشیــاریــــــــــد
گـــر اشـــــداء علـی الـکفــــــــــــاریـــد

آجــر و چــوب و تبـــــــر بـر داریــــــــد
بر ســـر و جـــان پـلیـــــــدش بـاریــــــــد

ماچه خر گفت : حیـا کن پـفـیــــــــوز !
مـردک نـحــس و نـجــس و بـد پــــــــوز

مـن کجـــــا در پــی تـو افتـــــــــادم ؟
خـود فروشـــــانـه خـودم را گـــــــادم ؟

چه کسی دیـده که یک فرمانبــــــــــر
خویش را پـــاره کـنـــــد ، حتــــــــا خـر؟

مگـر آن شخـــــص کـــه جانــی باشـد
مخـلـــــــص محــــــض و فدایــی باشــد

مغز خود باختــه باشـد بـه شمـــــــــا
بـه ضـریـــــح و بـه خـرافــــــــات و خـــدا

وقتـی آیـــد سخـــــن از ایمـانـــــــش
خـون بـگیـــــرد جـلــــــوی چـشمانــــش

مـن از ایـن انـــگ پـذیـــــــــــری دورم
خـــرم و خــون دلــــــــم و مجـبـــــــــورم

حمله گفتـی که به جسـمــت کردم ؟
ســر سجـــــــاده طلسـمـــت کــــردم ؟

بـاز هـم یــاوه اگـر هســت بـگـــــــــو
فــــــرض کـن بــــــاز تـو مـا را هـالــــــــو

این وقـاحـت کــه به نـزد مـلاســــــت
پـیـــــش ابـنــــــاء بشــر استثنـاســـــت

کرده ای دستـــه خــــری در کـــونــــم
داد و بـیــــــــــــداد کنــی مـظلـومـــم ؟

این چه مظلومیـت چـرکیـــن اســت ؟
لابــد ایـن شرح لـغــــت در دیـن اسـت !

گر که مظلومی ات این، ظلمت چیست ؟
بی گناهیت چنین، جرمت چیست ؟

قسـم راســـت بـه عــــــــر و تـیــــــــــزم
بـه جُــــــل و پـــــاردُم و مـهـمیــــزم

ظـلـــم را دیـــده ام انــدر صــحــــــــــــــرا
می گـــــریـــــــــزد ز گـزنــــــــد مـلا

ظـلــم بیـچـــاره ، شتــابــــان می رفــــت
حـامـله بـود و هـراســــان می رفـت

آری آری دگـــــــــر از ظـلـــم نــگــــــــــــو
پیـش آخونـــــد کــــم آورده ســت او

می شناسم همـــه تـان را تـا بـیــــــــــخ
با عملکـــرد و تـبـــــــــار و تــاریــــــخ

کارتـــــان ســاخـتـــن تـلبـیـــس اســت
خـر بـه پـهلـــوی شمــا قدیـس اسـت

دائمـــاً شیــــون و شـلتـــاق کنـیـــــــد
چـپــــق اهـــل یـقـیـــــن چــاق کنیـــد

هـمـــه در چشـم شمـا خــر هستنـــد
گر نباشنـد ، ستـمـگــــــــر هستـنـــــد

حــال من هـــم یکــی از خـرهـــــایـــم
کــــــــه در آورد شمــــــــا تنهــــــایــــم

قصـــد مظلـــــوم کـشــــــــــی دارم من
ازدواج چـکـشـــــــــــــــــــی دارم مـن

بهر همــخـوابگـی ام حاضـــــــــــر باش
نیــز از بخــت خـودت شاکـــــــــر بـاش

بعـــد از آن مـاده خــــــر مستـهلــــــک
بی امــــان زد به بـســـــاط شیـخـــــک

زور انداخــت بـه ماهیچــــۀ پـشـــــت
هفــــت آبـش بکشیــــــد آنگــــه کشـت

با بهشــــت ابـــــــــدی پیـــــونــــدش
همچو پشکــل به زمیـــــن افکنـــــــدش

مردم دهـکــــــــدۀ حـیــــــــــرانــــی
روستـــــــــای تــب و ســر گـــــــــردانــی

غرق ِ دیــدار نمایـــــش بـودنــــــــــد
سخــت مشغــــول ستایــش بـودنـــــــــد

لیــک ایـن جنــگ و جدل هرچی بـود
فهمـشـــــان را سرمـویــــی افــــــــزود ؟

یا کـه در زندگـی ِ هشــت ا لهـفــــت
مثــل خمیــازه ای از خـاطــــر رفـــــت ؟!

۳ نظر:

  1. فوق العاده زیبا و جاندار .جز یکی
    دو مورد سکته قابل اغماض کم کسری نداشت.پایدار باشی.

    پاسخحذف
  2. درود بر استاد گرامی سالی بسیار خوب برایت آرزو دارم.

    پاسخحذف
  3. درود بر دوستان. ممنونم از اين همه لطف. دخوي گرامي مرا خوشحال مي کني اگر انتقادهاي گزنده ي خود را دريغ ننمايي.

    پاسخحذف