اصل ِ مُـتـرقـّه

برای ِ هنگامه شهيدی

اصل ِ مُـتـرقـّه

خريدار : آقا ترقه دارين ؟

فروشنده : نه ، همه شو ملت بردن .

خريدار : واسه چارشنبه سوری ؟

فروشنده : چهارشنبه سوری که گذشت ، واسه اصل ِ مترقه ی ِ ولايت ِ فقيه .

کار ِ شيطون

اولی : مطمئنم جمهوری ِ اسلامی بالاخره يه روزی سقوط می کنه .

دومی : کی ؟

اولی : کی ، کار ِ شيطونه .

دومی : به نظرت ملت نبايد عجله کنه ؟

اولی : نه ... عجله ، کار ِ شيطونه .

سالشمار ِ حكومت ِ خمينی

سال ِ 89 سال ِ خرکاری است ، بنابراين خامنه ای امسال خيلی کار دارد اما فرض کنيد خمينی هم مثل ِ خامنه ای سال های ِ حکومتش را نامگذاری می کرد با اين تفاوت که او از عقب حال می کرد ؛ يعنی به جای ِ اول ِ سال ، آخر ِ سال عنوان ِ آن را اعلام می کرد :

1357 : سال ِ انفجار ِ خدای ِ تبارک و تعالی

1358 : سال ِ تقيه ی ِ اسلام ِ ناب و تشبه به اسلام ِ آمريکايی .

1359 : سال ِ صدام بايد بره ... اسلام بايد بياد .

1360 : سال ِ آن روی ِ سگ ِ اسلام .

1361 : سال ِ صادرات ِ انقلاب ، واردات ِ اسلام ، مرگ بر همه ، کوپن و کذا .

1362 : سال ِ انکشافات ِ اسلامی و اکتشاف ِ فلس بر عورت ِ اوزون برون .

1363 : سال ِ به خاطر ِ يک مشت ِ اسلامی .

1364 : سال ِ همه چيز به تخم ِ اسلام .

1365 : سال ِ لکن اسلام در خطر است .

1366 : سال ِ کتک خوردن ِ اسلام از آل ِ سعود

1367 : سال ِ اسلام و زهر ِ مار .

1368 : (اين سال از سوی ِ امام ِ راحل ِ عظيم الشان ، نامگذاری نشد بنابراين اجازه بدهيد خودم برايش اسمی بگذارم: سال ِ کلاغه به خونه اش نرسيد . )

سرانگشت

…بس گوهر ِ قيمتی كه در سينه ی ِ توست

نقاشی از حجت ِ شكيبا

نوروز فرخنده باد

چهارشنبه سوری

به ياد ِ كيانوش ِ آسا و محمد ِ كامرانی

ريشت آتش گرفت خامنه ای

جشن ِ مردم دوباره برپا شد

شهر را شعله ی ِ شعف پوشاند

حكم و فتوای ِ تو قلمپا شد

هركسی مرد و زن ، جوان يا پير

سبزه شد ، خنده شد ، تماشا شد

رقص ِ آتش به لحن ِ نوروزی

خوش به جان ها دميد و گويا شد

نام ِ ايران شكفت و بيش از پيش

در زمين و زمانه زيبا شد

آتشی زد به جان ِ استبداد

غنچه ای در دل ِ همه وا شد

جان ِ ما جنبش ِ بهاران را

عازم و حاضر و پذيرا شد

تو برو فكر ِ چاره ی ِ خود باش

قاصد ِ ابری ات هويدا شد

سرانگشت

زن حاجی

برای ِ بهروز ِ جاويد تهرانی

مساله !

زود انزالی يا دير انزالی ؛ گويا مساله اين است !

قواد

در دوران ِ خاتمی که روشنفکران بحث هايی در مورد ِ اهميت ِ نقش ِ اجتماعی ِ زن و نيز کار کردن ِ او بيرون از خانه مطرح می کردند ، روزنامه ی ِ کيهان به سردمداری ِ بازجو ـ شکنجه گر ِ اطلاعات ، حسين ِ شريعتمداری ، مرتب مقاله می نوشت که جای ِ حقيقی ِ زن در خانه است و وظيفه ی ِ او تنها ضبط و ربط ِ شوهر و فرزندان است و کار ِ بيرون از خانه برای ِ زن فساد و انحراف می آورد و اين اصلاح طلب ها که موذيانه از نقش ِ اجتماعی ِ زن دم می زنند ، می خواهند بنيان ِ خانواده را سست و زن های ِ جامعه ی ِ اسلامی را فاحشه کنند و الخ .

اين حرف ها گذشت تا دست ِ تقدير چرخ ِ فلک را چرخاند و کودتا کرد و مرضيه وحيد ِ دستجردی ، همسر ِ رييس ِ کيهان، شد وزير ِ بهداشت و درمان . حالا يکی نيست به شريعتمداری ِ‌ ديوث بگويد : قرمساق ! مگر تو غيرت نداری ؟ چرا اجازه می دهی زنت برود سر ِ کار و جنده شود ؟ مگر نه اين است که در وزارتخانه کلی عزب اوقلی ِ نامحرم آمد و رفت می کنند که تمامشان از بوی ِ خوش ِ زن مست هستند و برای ِ زنت نقشه های ِ آنچنانی دارند ؟ چرا ضعيفه را توی ِ زيرزمين حبس نمی کنی و نمونه ی‌ ِ مرد ِ کامل ِ مسلمان نمی شوی ؟ ... آها ... يادم آمد ... لابد در قرآن ِ آقا مجيد خواندی الرجال قوادون علی النسا ؟ ... ای جاکش !

زن حاجی

هنوز اين مطلب را پابليش نکرده بودم که جوابيه ی ِ منظوم ِ مرضيه خانم در دفاع از حاج آقايش رسيد ؛ طبق ِ قانون ِ آزادی ِ مطبوعات ، اجباراً چاپش می کنم .

حاجی دلواپس ِ نوره

حاجی دولش از بلوره

حاجی طاهر و طهوره

خودشو خيلی ميشوره

ميخوامش تا بی نهايت

من وزيرم ، اون اميره

من صغيرم ، اون کبيره

من نفيرم ، اون نکيره

من اسيرم ، اون بصيره

هردو محتاج ِ ولايت

حاجی سرباز ِ امامه

افتخار ِ اين نظامه

سرپرست ِ بچه هامه

واسه آمريکا جذامه

واسه مجرمين ، هدايت

حاجی طفلکی مريضه

آخ دلم شد ريزه ريزه

ميگم : بينم ! ميگه :جيزه !

نظام آبروش ميريزه

هم ريا س و هم رياست !

حاجی دنبال ِ ثوابه

ملک ِ خوف و عذابه

چشم ِ باز ِ انقلابه

به خدا می باس بخوابه

شفاخانه تا قيامت !

سرانگشت