۱۳۸۸ اسفند ۲۴, دوشنبه

زن حاجی

برای ِ بهروز ِ جاويد تهرانی


مساله !


زود انزالی يا دير انزالی ؛ گويا مساله اين است !


قواد

در دوران ِ خاتمی که روشنفکران بحث هايی در مورد ِ اهميت ِ نقش ِ اجتماعی ِ زن و نيز کار کردن ِ او بيرون از خانه مطرح می کردند ، روزنامه ی ِ کيهان به سردمداری ِ بازجو ـ شکنجه گر ِ اطلاعات ، حسين ِ شريعتمداری ، مرتب مقاله می نوشت که جای ِ حقيقی ِ زن در خانه است و وظيفه ی ِ او تنها ضبط و ربط ِ شوهر و فرزندان است و کار ِ بيرون از خانه برای ِ زن فساد و انحراف می آورد و اين اصلاح طلب ها که موذيانه از نقش ِ اجتماعی ِ زن دم می زنند ، می خواهند بنيان ِ خانواده را سست و زن های ِ جامعه ی ِ اسلامی را فاحشه کنند و الخ .

اين حرف ها گذشت تا دست ِ تقدير چرخ ِ فلک را چرخاند و کودتا کرد و مرضيه وحيد ِ دستجردی ، همسر ِ رييس ِ کيهان، شد وزير ِ بهداشت و درمان . حالا يکی نيست به شريعتمداری ِ‌ ديوث بگويد : قرمساق ! مگر تو غيرت نداری ؟ چرا اجازه می دهی زنت برود سر ِ کار و جنده شود ؟ مگر نه اين است که در وزارتخانه کلی عزب اوقلی ِ نامحرم آمد و رفت می کنند که تمامشان از بوی ِ خوش ِ زن مست هستند و برای ِ زنت نقشه های ِ آنچنانی دارند ؟ چرا ضعيفه را توی ِ زيرزمين حبس نمی کنی و نمونه ی‌ ِ مرد ِ کامل ِ مسلمان نمی شوی ؟ ... آها ... يادم آمد ... لابد در قرآن ِ آقا مجيد خواندی الرجال قوادون علی النسا ؟ ... ای جاکش !


زن حاجی

هنوز اين مطلب را پابليش نکرده بودم که جوابيه ی ِ منظوم ِ مرضيه خانم در دفاع از حاج آقايش رسيد ؛ طبق ِ قانون ِ آزادی ِ مطبوعات ، اجباراً چاپش می کنم .

حاجی دلواپس ِ نوره

حاجی دولش از بلوره

حاجی طاهر و طهوره

خودشو خيلی ميشوره


ميخوامش تا بی نهايت


من وزيرم ، اون اميره

من صغيرم ، اون کبيره

من نفيرم ، اون نکيره

من اسيرم ، اون بصيره


هردو محتاج ِ ولايت


حاجی سرباز ِ امامه

افتخار ِ اين نظامه

سرپرست ِ بچه هامه

واسه آمريکا جذامه


واسه مجرمين ، هدايت


حاجی طفلکی مريضه

آخ دلم شد ريزه ريزه

ميگم : بينم ! ميگه :جيزه !

نظام آبروش ميريزه


هم ريا س و هم رياست !


حاجی دنبال ِ ثوابه

ملک ِ خوف و عذابه

چشم ِ باز ِ انقلابه

به خدا می باس بخوابه


شفاخانه تا قيامت !


سرانگشت

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر