با حذف ِ چند تا صفر

نمی دانم چرا مصیبت ها به آفریقای ِ سیاه که می رسند، چند برابر می شوند و وجدان ها به آن قاره که نگاه می کنند، خواب آلوده تر می شوند.

دیروز تا به حال پانصد نفر در اعتراض های ِ نیجریه کشته شده اند. اعتراض هایی باز بر سر ِ تقلب در نتیجه ی ِ انتخابات. چندی است صندوق های ِ رای در آفریقا و در خاور ِ میانه بر موج ِ خون شناورند و انتخابات، پیش درآمد ِ انقلاب ها شده اند. انگار نه انگار که "صندوق" آمد تا "انقلاب" برود. عاشقان ِ سینه چاک ِ "صندوق" و طرفداران ِ "شرکت در انتخابات به هر قیمت" خوب است برای ِ کشت و کشتارهای ِ بعد از رای گیری هم تبلیغ کنند.

در آفریقا مرگ همزاد ِ انسان است. در آفریقا زندگی آن روی ِ سکه ی ِ مرگ است. در آفریقا فجایع ِ انسانی، خبری دو خطی در صفحات ِ کم اهمیت ِ روزنامه های ِ دیگر قاره ها است. صفرها در آفریقا، واقعا صفرند؛ به حساب نمی آیند. مثل ِ صفرهای ِ مزاحمی که از پول ِ ملی حذف می شوند. مرگ ِ هزار نفر در قاره ی ِ سیاه به اندازه ی ِ مرگ ِ یک نفر در فلسطین یا اروپا یا آمریکا بازتاب پیدا می کند. شبکه ها به "انسان ِ آفریقایی" نزدیک نمی شوند. می ترسند بو بگیرند. در رواندا هشتصد هزار نفر کشته و بی خانمان شدند اما به اندازه ی ِ هشتاد نفر هم روی ِ وجدان ِ دنیا تاثیر نگذاشت. در هرکجای ِ دیگر اگر پانصد نفر در تظاهراتی کشته شده بودند، جهان یک لحظه از وامصیبتا باز نمی ایستاد.

خون ِ سیاه ِ بشریت در قاره ی ِ سیاه جمع شده است و حجامت ِ آن هیچ غصه ای ندارد.

(4 / 2 / 1390)

سرانگشت