یک ماهی می شود که نمایشگاه ِ بین المللی ِ کتاب ِ تهران
تمام شده و من تازه می خواهم گزارشش را بنویسم! گزارش که نه، چهار پنج خط مشاهده. گزارش ِ بیات از نان ِ خشک و بیات هم بد مزه تر است و اگر بنده اقدام به این بی مزه بازی
می کنم تنها برای ِ یک چیز است؛ نمایشگاه ِ کتاب ِ 91 خفقان بارترین نمایشگاهی بود
که تا به حال دیده بودم! من از بیست سال ِ پیش تقریبا هر ساله به نمایشگاه ِ کتاب
می روم و هیچ وقت اوضاع را اینهمه وخیم ندیده بودم. نمایشگاه ِ امسال، فروشگاهی
بود آکنده از ارتجاع ِ وحشتناک ِ مذهبی، پر از صندوق های ِ گدایی برای ِ بازسازی
صحن ِ فلان امام در عراق، آکنده از کتاب های ِ خرافی در باب ِ جن و شیطان پرستی و
...، مملو از انتشارات های ِ فرصت طلب ِ بی هویت که مثل ِ قارچ یکشبه روییده بودند
و کارشان سوزاندن ِ جنگل ها و چاپ ِ مزخرفاتی درباب ِ اندیشه ی ِ امام زمانی و ضد ِ
فرهنگ ِ مهدویت و انتظار بود، دارای ِ غرفه ـ انتشاراتی برای ِ حفظ ِ تلفنی ِ
قرآن، دربردارنده ی ِ ترافیک ِ موسساتی که هرکدام زیر ِ پرچم ِ یک آخوند ِ شیاد
سینه می زدند و بیست و چهارساعته به طور سمعی و بصری، کرامات ِ او را تبلیغ می
کردند... و بدون ِ حضور ِ نویسندگان ِ درجه اول ِ ایران که جهان ِ ادب و اندیشه ی ِ ایرانی بدون ِ وجود ِ آنها بی
معنا است.
نگاهی به لیست ِ کتاب های ِ ذیل که فهرست ِ غالب ِ نمایشگاه
بود، وضعیت را معلوم تر می کند:
نجم الثاقب، خصائص الحسینیه، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال،
جامع الغدیر، غرر الحکم و درر الکلم، شفاء الصدور، حدیقة الشریعة، صحیفة الشریعة،
نضایح، کبریت احمر فی شرایط المنبر، کمال الدین و تمام النعمة، قلب سلیم، مکیال
المکارم، امالی شیخ صدوق، صحیح مسلم، علل الشرایع، صحیفه ی فاطمیه، شروح مطّول،
معالی السبطین، مصابیح الجنان، معراج السعادة، فرائد الحجتیه، طوفان البکاء، حیات
القلوب، تحف العقول، مفاتیح الجنان، منتهی الاعمال، توحید مفضّل، لهوف علی قتلی طفوف،
احادیث قدسی، حلیّة المتّقین.
سرانگشت
بابا تو چقدر گیجی!. تمام این کتابهایی که اسمشون را آورده ای، باور کن از علائم ظهورند. جدی میگم!. مولفان این کتب وزین و سنگین زبان و قطور از پیشقراولان نقی خان واجب الظهور می باشن. نمایشگاه، واقعا نمایشگاه ظهور بوده دیگه. چقدر تو پرتی بابا.
پاسخحذف