فیض الاهی از بس گشته وسیع و شامل
چشمان
ما نبیند جز خط ِ خیط و فاصل
«آسایش
ِ دو گیتی تفسیر ِ این دو حرف است»*
با
دوستان فسنجان با دشمنان فلافل
کمپانی
ِ حقایق تعطیل گشت؛ تعطیل
از
بسکه داشت شاکی در اغلب ِ مسائل
در
بامداد ِ نوروز سوگند ِ سخت خوردیم
آخوندهای
ِ حاکم دزدند، دزد و قاتل
در
موسم ِ جوانی دردا به خواری ام کشت
یک
بار ظلم ِ ظالم، صدبار جهل ِ جاهل
در
مجلس از سر ِ درد وز فرط ِ بی شعاری
داده
یکی شعاری چون عقل ِ اوست کامل:
«مرکز
اضافه باشد در صحبت ِ پرینه
اپلاسیون
بباید گردد حرام و باطل!»
خودکامگی
حدیث ِ تاریخ ِ حکمت ِ ماست
یک
جا «امام
ِ امت»،
یک جا «حکیم
ِ واصل»
ترکید
تخم ِ ملت در کوچه ی ِ تورم
از
بمب ِ هسته ای مان هرگز مباش غافل!
از
صادرات ِ ایران باشد صدور ِ «بیکار»
بیکار
ِ کم سواد و دارای ِ علم و تافل
تا
اغذیه فروشی پیوسته رو به رشد است
آنکس
که اهل ِ فکر است، باشد فقیر و سائل
کشتی
نشستگانند آخوند و ظلم و قحطی
ای
موج!
موجباتی!
نایند
سوی ساحل!
از
ابتدای ِ اسلام، این مذهب ِ سیاسی
هرچه
بد و بلا بود بر ما بگشت نازل
دارد
پشه به خون ِ مؤمن بسی علاقه
آن
پشّه ای که نیشش باشد مریض و ناقل
فرمایش
ِ ائمه، صد جلد هم که باشد
وقف
است تا به آخر درباره ی ِ اسافل
لبریز
ِ «کوچه
باغی»
ست
حلقوم ِ سرو آزاد
گرچه
گرفته نایش جمهوری ِ اراذل
ساعت
به خواب دیده کوک است حال و اوضاع
رؤیای
ِ صادقش بس از جمله ی ِ دلایل!
بنیاد
ِ این تمدن بر پول و بر خرافه است
بی
پول ِ بی تمدن (!)
خواهان
ِ مرگ ِ عاجل
سرانگشت
*
مصراع
از حافظ
آفرین.....آورین....عاورین
پاسخحذفوالا درست و جانانه بود دیگه...