شمشیر داموکلس ، حق ِ مسلم ماست ؛
امروز آنان که جمهوری اسلامی را عین ِ هویت ، حقیقت و اصالت ِ ایران و ایرانی می انگارند ، انرژی ِ هسته ای را حق ِ مسلم شان می شمارند، همانطور که دیروز جنگ، جنگ تا پیروزی حق مسلم شان بود و پریروز استقلال ـ آزادی ـ جمهوری اسلامی، حق ِ مسلم ترشان .
آنان در کوی و برزن و رسانه و وبلاگ، فریاد ِ " وا ایرانا " سر داده اند و لابد یادشان رفته که تا دیروز، ملی گرایی در شمار " کفر " بود . ملالی نیست . تناقضی هم نیست . وقتی شرایط اقتضا کند وا اسلاما به وا ایرانا قابل ِ تبدیل است . معقولات را رها کنیم ... " واقــدرتـــا " را عشق است .
اما به نظر من تا سرنگونی ِ جمهوری اسلامی تنها حق ِ مسلم "ما" شمشیر داموکلس است . اشتباه نشود . " ما " که می گویم به هیچ وجه مرادم تمام ملت ایران نیست . منظور از ما، یعنی کسانی که ابداً با اسلام سر ِ سازگاری ندارند و این مذهب ِ آدمیت سوز را تحمیلی و ایرانکوب می دانند . منظور از ما، کسانی هستند که آزادی را گرامی تر از بندگی و خنده را عزیز تر از گریه، خیال می کنند ... منظور از ما، آنانند که انسان را بر خدا ترجیح می دهند .
شمشیر داموکلس همان تهدید ِ دائمی و نوشونده ای است که همواره باید بالای ِ سر ِ حکومت های ِ بی پرنسیپ و نظارت ستیز حضور داشته باشد تا رعیت ِ بی تقصیر از حداقل آزادی برخوردار باشند . شمشیر داموکلس آن تیغ ِ آویخته ای است که نزدیک به سه دهه نگذاشته احکام و قوانین ِ اسلام حقیقی به تمامه اجرا شود و ایرانزمین نام حجاز بگیرد ... در چنین شرایطی دیگر مهم نیست که صاحبان ِ شمشیر ، حسن نیت دارند یا سوء نیت . مهم آن بوسه ای است که برق ِ شمشیر بر شاهرگ ِ استبداد ِ مذهبی می زند .
سرانگشت
امروز آنان که جمهوری اسلامی را عین ِ هویت ، حقیقت و اصالت ِ ایران و ایرانی می انگارند ، انرژی ِ هسته ای را حق ِ مسلم شان می شمارند، همانطور که دیروز جنگ، جنگ تا پیروزی حق مسلم شان بود و پریروز استقلال ـ آزادی ـ جمهوری اسلامی، حق ِ مسلم ترشان .
آنان در کوی و برزن و رسانه و وبلاگ، فریاد ِ " وا ایرانا " سر داده اند و لابد یادشان رفته که تا دیروز، ملی گرایی در شمار " کفر " بود . ملالی نیست . تناقضی هم نیست . وقتی شرایط اقتضا کند وا اسلاما به وا ایرانا قابل ِ تبدیل است . معقولات را رها کنیم ... " واقــدرتـــا " را عشق است .
اما به نظر من تا سرنگونی ِ جمهوری اسلامی تنها حق ِ مسلم "ما" شمشیر داموکلس است . اشتباه نشود . " ما " که می گویم به هیچ وجه مرادم تمام ملت ایران نیست . منظور از ما، یعنی کسانی که ابداً با اسلام سر ِ سازگاری ندارند و این مذهب ِ آدمیت سوز را تحمیلی و ایرانکوب می دانند . منظور از ما، کسانی هستند که آزادی را گرامی تر از بندگی و خنده را عزیز تر از گریه، خیال می کنند ... منظور از ما، آنانند که انسان را بر خدا ترجیح می دهند .
شمشیر داموکلس همان تهدید ِ دائمی و نوشونده ای است که همواره باید بالای ِ سر ِ حکومت های ِ بی پرنسیپ و نظارت ستیز حضور داشته باشد تا رعیت ِ بی تقصیر از حداقل آزادی برخوردار باشند . شمشیر داموکلس آن تیغ ِ آویخته ای است که نزدیک به سه دهه نگذاشته احکام و قوانین ِ اسلام حقیقی به تمامه اجرا شود و ایرانزمین نام حجاز بگیرد ... در چنین شرایطی دیگر مهم نیست که صاحبان ِ شمشیر ، حسن نیت دارند یا سوء نیت . مهم آن بوسه ای است که برق ِ شمشیر بر شاهرگ ِ استبداد ِ مذهبی می زند .
سرانگشت
