لطیفه : می گویند روزی خبرنگاری نزد ِ خمینی رفت و پرسید : "آقا، به نظر ِ شما که رهبر ِ مستضعفان ِ عالم ، فقیه و مرجع ِ تقلید ِ شیعیانید، در اسلام ویولن حرام است ؟" خمینی اخم کرد و غرید : " حـَــرامَــه ! " ... خبرنگار پرسید : " تار چی ؟ در اسلام تار حرام است ؟ " خمینی گفت : " لکن حـَرامــَـــه ! " خبرنگار باز پرسید : " در اسلام ضرب حرام است ؟" خمینی سه باره گفت : " حـَرامـَــه !" ... به همین ترتیب خبرنگار اسم ِ چند ساز ِ دیگر را آورد و پاسخ شنید که :حرامه تا این که دست ِ آخر کلافه شد و گفت : " امام جان ، قربان ِ شکلت ، پس با این وضع ، ما آهنگ ِ "خمینی ای امام" را با گوز بزنیم ؟! "
* * * *
روزنامه ها نوشته اند به مناسبت ِ سالمرگ ِ خمینی قرار است ارکستر سمفونیک تهران قطعه هایی اجرا کند .
راستش هرچه فکر کردم نفهمیدم علت ِ این اجرای ِ موسیقایی، سوگواری جهت ِ جوانمرگ شدن ِ خمینی ست یا شادمانی برای ِ راحت شدن ِ موسیقی ِ ایران از شرّ ِ خمینی ! تا جایی که بنده می دانم در اقتصاد ِ اسلامی خرید و فروش ِ سه چیز حرام است : الف) نجاست ِ انسان ب) مسکرات ج ) آلات ِ موسیقی !
درست است که دوره ی ِ خمینی برای ِ شماری از جمله باجگیران ِ سابق ِ شهر ِ نو، دوران ِ پرباری بود و توانستند به ریاست ِ کمیته ها و عضویت ِ بسیج و سپاه برسند اما به یاد نمی آورم که برای اهالی ِ موسیقی ثمره ای نیکو به همراه داشت . در عوض می دانم که در آغاز ِ انقلاب بسیاری از گونه های ِ موسیقی ممنوع اعلام شد و رادیو ـ تلویزیون تنها مجاز به پخش ِ مارش و نوحه بود . می دانم در اداره های ِ فرهنگ و هنر که به ارشاد ِ اسلامی تغییر ِ نام داده بود پیانو را تبدیل به جاکفشی کرده بودند . می دانم که بسیاری از ساخته های ِ موسیقیدانان ِ ایران در چنبره ی ِ اداره ی ِ سانسور گرفتار می شد . می دانم که در یک شبانگاه، پاسداری در خیابان ، سه تار ِ استاد احمد ِ عبادی را کشف کرد؛ لب ِ جوب گذاشت و با لگد شکست . می دانم که کلاس های ِ موسیقی تعطیل شد . هنرمندان ِ خوش قریحه و قدیمی به دادگاه ِ انقلاب احضار و سپس در زاویه های فقر و گمنامی فراموش شدند . می دانم که از آغاز ِ انقلاب تا به امروز تلویزیون اجازه ی ِ نمایش ِ ساز را ندارد و در برنامه هایش به مدد ِ طراحی ِ صحنه ، ساز را همچون آلتی پلید در پشت ِ حجاب ِ حصیری و چرخ ِ درشکه پنهان می کند .
نمی دانم این نشانه ی ِ پیروزی و بزرگواری ِ موسیقی است که حتا در رثای ِ دشمنش به نوا در می آید یا مضحکه ی ِ تاریخ است که به مناسبت ِ سالمرگ ِ خمینی (به قول ِ خودش) آلات ِ فسق و فجور به کار می افتند !
سرانگشت
* * * *
روزنامه ها نوشته اند به مناسبت ِ سالمرگ ِ خمینی قرار است ارکستر سمفونیک تهران قطعه هایی اجرا کند .
راستش هرچه فکر کردم نفهمیدم علت ِ این اجرای ِ موسیقایی، سوگواری جهت ِ جوانمرگ شدن ِ خمینی ست یا شادمانی برای ِ راحت شدن ِ موسیقی ِ ایران از شرّ ِ خمینی ! تا جایی که بنده می دانم در اقتصاد ِ اسلامی خرید و فروش ِ سه چیز حرام است : الف) نجاست ِ انسان ب) مسکرات ج ) آلات ِ موسیقی !
درست است که دوره ی ِ خمینی برای ِ شماری از جمله باجگیران ِ سابق ِ شهر ِ نو، دوران ِ پرباری بود و توانستند به ریاست ِ کمیته ها و عضویت ِ بسیج و سپاه برسند اما به یاد نمی آورم که برای اهالی ِ موسیقی ثمره ای نیکو به همراه داشت . در عوض می دانم که در آغاز ِ انقلاب بسیاری از گونه های ِ موسیقی ممنوع اعلام شد و رادیو ـ تلویزیون تنها مجاز به پخش ِ مارش و نوحه بود . می دانم در اداره های ِ فرهنگ و هنر که به ارشاد ِ اسلامی تغییر ِ نام داده بود پیانو را تبدیل به جاکفشی کرده بودند . می دانم که بسیاری از ساخته های ِ موسیقیدانان ِ ایران در چنبره ی ِ اداره ی ِ سانسور گرفتار می شد . می دانم که در یک شبانگاه، پاسداری در خیابان ، سه تار ِ استاد احمد ِ عبادی را کشف کرد؛ لب ِ جوب گذاشت و با لگد شکست . می دانم که کلاس های ِ موسیقی تعطیل شد . هنرمندان ِ خوش قریحه و قدیمی به دادگاه ِ انقلاب احضار و سپس در زاویه های فقر و گمنامی فراموش شدند . می دانم که از آغاز ِ انقلاب تا به امروز تلویزیون اجازه ی ِ نمایش ِ ساز را ندارد و در برنامه هایش به مدد ِ طراحی ِ صحنه ، ساز را همچون آلتی پلید در پشت ِ حجاب ِ حصیری و چرخ ِ درشکه پنهان می کند .
نمی دانم این نشانه ی ِ پیروزی و بزرگواری ِ موسیقی است که حتا در رثای ِ دشمنش به نوا در می آید یا مضحکه ی ِ تاریخ است که به مناسبت ِ سالمرگ ِ خمینی (به قول ِ خودش) آلات ِ فسق و فجور به کار می افتند !
سرانگشت
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر