جوانان ِ محافظه کار

مشهور است و می‌گویند جوان‌ها به مقتضای ِ جوانی و بی تعلقی به مسایل ِ دنیا از پیرها بی پروا تر و آزاده تر هستند. می‌گویند جوان‌ها خروشنده تر و انقلابی تر هستند و ممکن است ناگهان ورق را برگردانند. این البته در مورد ِ جوان‌هایی صادق است که مثل ِ جوان‌های ِ دوره ی ِ شاه یا حتا اول ِ انقلاب برایشان امکان ِ پیشرفت در امور دنیوی فراهم باشد و خودخواسته به دنیا و نعمت هایش پشت ِ پا بزنند، وگرنه کسی که حق ِ انتخاب ندارد مشمول ِ فضیلتی هم نیست. جوان‌های ِ امروز اکثراً هشت ِ شان گرو ِ نُه است. اگر بیکارند، صبح تا شب به دنبال ِ کار پرسه می زنند، اگر کارگر و کارمندند در خوف و رجای ِ بیکاری و اخراج سرگردانند، اگر هم کار آزاد دارند دو دستی کلاهشان را چسبیدند، مبادا باد ببرد.جوان‌های ِ امروز در وضعیتی پا در هوا به سر می‌برند و از بس «بد» دیده اند و از «بدتر» در هراسند، محافظه کار شده اند. واقعیت این است که حکومت تخم ِ جوان‌ها را کشیده (در مورد ِ زن‌ها نیز مجازاً همین تعبیر را قبول کنید). حالا هم که خامنه ای دستور ِ توالد و تناسل می دهد؛ لابد برای ِ اینکه از یک طرف همین ته مانده رمق هم از جوان‌ها گرفته شود و مشغله ای اساسی به مشغله هایشان اضافه شود و از طرف ِ دیگر خیل ِ گدایان ِ نسل ِ بعد (یعنی متولدان ِ دهه ی ِ نود) تا سال‌های ِ سال دوام  ِ انقلاب را تضمین کنند.

سرانگشت