آن
دسته از مهاجران جهان توسعه نیافته که نه
به منظور وسعت بخشیدن به جهان بینی و
اندیشه ی خود، و نه از جهت ترس بر جان خویش زیر یوغ حکومت های جبار، که از شدت فقر و به
دنبال یک لقمه نان به مغرب زمین کوچ
میکنند، عملاً به دامان کسانی پناه
میبرند که خود تقویت گران و تثبیت کنندگان
حاکمیت پول و سرمایه و نیز موجدان ِ بدبختی
دیروز آنان هستند؛ گیرم امروز بار این
بدبختی از دوش آن مهاجران برداشته شده و بر
دوش عده ی بیشتری از هم ولایتی هایشان
گذاشته شده باشد.
سرانگشت
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر