نامه ی بهمن به اهریمن ؛
آهای آقایان ِ جمهوری ِ اسلامی ! آهای عنتر های ِ لوطی مُرده ! نفرین بر شما ! اسم من بهمن است . البته نه آقا بهمن، بلکه ماه ِ بهمن . نام من بهمن است و از دست ِ شما سوسمارهای ِ جزیرة العرب بسیار شاکی ام . شما آبروی ِ چند هزار ساله ی مرا به باد دادید . چرا ؟ چون قبل از این که در حدود بیست و هفت ـ هشت سال ِ پیش ،تشریف ِ کثافت تان را به روده ی ِ بزرگ ِ تاریخ بیاورید ، برای خودم آبرویی داشتم . اعتباری ، حیثیتی . اما بعد از آن روز ِ شوم ، یعنی بیست و دومین روز ِ من ، هر آدم ِ باشرافتی که اسمم را می شنود ، نفرینم می کند . بد شگونم می خواند . تف به رویم می اندازد . شما ده روز از روزهای ِ خوب ِ مرا به لجن کشیدید و بر روی ِ آن نام " دهه ی فجر " گذاشتید . همان ده روزی که غالب ِ مردم به آن " دهه ی زجر " می گویند . من با نوشتن ِ این نامه از شما به وجدان های بیدار بشری شکایت می برم . من از ستم ِ شما نوکیسه گان، به پیشگاه ِ تمدن ِ کهن ایران دادنامه می فرستم . من از تجاوز و دست اندازی تان به خودم و به آبرویم شاکی ام . تجاوز شما علاوه بر وحشیانه بودن ، ابلهانه نیز بود . شما با انتخاب ماه بهمن به عنوان ِ ماه ِ پیروزی ِ انقلاب ِ اسهالی دست خودتان را هم بند آوردید . انقلابی که همه چیزش اسهالی ست چرا نباید سالگوزش اسلامی باشد ؟ آخر چرا باید بین ِ این همه ماه ِ میلادی و سریانی و عبری ، من به این رسوایی گرفتار شوم ؟ آقایان شما به اندازه ی یک آمیب هم شعور ندارید . آن روز که لوطی ِ فریبکار ِ شما از هواپیما پایین خزید آن قدر محو ِ جمال ِ قدرت خانم بود که یادش رفت یک ماه ِ عربی را برای ِ جفتک پرانی های ِ آتی اش روسیاه کند . نتیجه اش این که امروز شما ، عنترهای ِ لوطی مُرده ، پس از عمری جای ِ دشمن و دوست را نشان دادن ، اَن و گه تان با هم قاطی شده . یعنی با توجه به این که ماه های ِ عربی مثل ِ آب ِ اماله در رفت و آمد هستند، محرم الحرام تان با سال ـ زَرد ِ انقلاب تان یکی شده و بر خرکیفی های ِ شما پالهنگ گذاشته . حالا نمی دانید باید دست بزنید یا عَر بزنید ؛ گلاب بمالید یا پهن بذارید . سفید بپوشید یا گریس بنوشید .
در پایان من یعنی بهمن ماه ِ ایرانی آشکارا نفرت ِ خود را از شما ضحاکیان اعلام می کنم و از این که گستاخانه مرا " ماه ِ پیروزی ِ انقلاب" خوانده اید ، بیزاری می جویم . به امید روزگاری که به " ماه شکست و سرنگونی " تان نامبُردار شوم .
امضا : بهمن ماه ایرانی
سرانگشت
( " ... اشک به خونم کشید ... " این دو سه خط را با چشم تر می نویسم . این هم یک سند ِ دیگر از هزاران برگه ی ِ پیدا و پنهان ، در افشای ِ ماهیت ، حفیفت و ذات ِ اسلام و جمهوری ِ اسلامی . )
آهای آقایان ِ جمهوری ِ اسلامی ! آهای عنتر های ِ لوطی مُرده ! نفرین بر شما ! اسم من بهمن است . البته نه آقا بهمن، بلکه ماه ِ بهمن . نام من بهمن است و از دست ِ شما سوسمارهای ِ جزیرة العرب بسیار شاکی ام . شما آبروی ِ چند هزار ساله ی مرا به باد دادید . چرا ؟ چون قبل از این که در حدود بیست و هفت ـ هشت سال ِ پیش ،تشریف ِ کثافت تان را به روده ی ِ بزرگ ِ تاریخ بیاورید ، برای خودم آبرویی داشتم . اعتباری ، حیثیتی . اما بعد از آن روز ِ شوم ، یعنی بیست و دومین روز ِ من ، هر آدم ِ باشرافتی که اسمم را می شنود ، نفرینم می کند . بد شگونم می خواند . تف به رویم می اندازد . شما ده روز از روزهای ِ خوب ِ مرا به لجن کشیدید و بر روی ِ آن نام " دهه ی فجر " گذاشتید . همان ده روزی که غالب ِ مردم به آن " دهه ی زجر " می گویند . من با نوشتن ِ این نامه از شما به وجدان های بیدار بشری شکایت می برم . من از ستم ِ شما نوکیسه گان، به پیشگاه ِ تمدن ِ کهن ایران دادنامه می فرستم . من از تجاوز و دست اندازی تان به خودم و به آبرویم شاکی ام . تجاوز شما علاوه بر وحشیانه بودن ، ابلهانه نیز بود . شما با انتخاب ماه بهمن به عنوان ِ ماه ِ پیروزی ِ انقلاب ِ اسهالی دست خودتان را هم بند آوردید . انقلابی که همه چیزش اسهالی ست چرا نباید سالگوزش اسلامی باشد ؟ آخر چرا باید بین ِ این همه ماه ِ میلادی و سریانی و عبری ، من به این رسوایی گرفتار شوم ؟ آقایان شما به اندازه ی یک آمیب هم شعور ندارید . آن روز که لوطی ِ فریبکار ِ شما از هواپیما پایین خزید آن قدر محو ِ جمال ِ قدرت خانم بود که یادش رفت یک ماه ِ عربی را برای ِ جفتک پرانی های ِ آتی اش روسیاه کند . نتیجه اش این که امروز شما ، عنترهای ِ لوطی مُرده ، پس از عمری جای ِ دشمن و دوست را نشان دادن ، اَن و گه تان با هم قاطی شده . یعنی با توجه به این که ماه های ِ عربی مثل ِ آب ِ اماله در رفت و آمد هستند، محرم الحرام تان با سال ـ زَرد ِ انقلاب تان یکی شده و بر خرکیفی های ِ شما پالهنگ گذاشته . حالا نمی دانید باید دست بزنید یا عَر بزنید ؛ گلاب بمالید یا پهن بذارید . سفید بپوشید یا گریس بنوشید .
در پایان من یعنی بهمن ماه ِ ایرانی آشکارا نفرت ِ خود را از شما ضحاکیان اعلام می کنم و از این که گستاخانه مرا " ماه ِ پیروزی ِ انقلاب" خوانده اید ، بیزاری می جویم . به امید روزگاری که به " ماه شکست و سرنگونی " تان نامبُردار شوم .
امضا : بهمن ماه ایرانی
سرانگشت
( " ... اشک به خونم کشید ... " این دو سه خط را با چشم تر می نویسم . این هم یک سند ِ دیگر از هزاران برگه ی ِ پیدا و پنهان ، در افشای ِ ماهیت ، حفیفت و ذات ِ اسلام و جمهوری ِ اسلامی . )
به کدامین دادگاه شکایت باید برد؟؟؟
پاسخحذفدرود بر تو آمدم خواندم حتی ـآن محبتهایت را در حقم دم شما گرم گرم باد
پاسخحذف