خاطرخواه ؛
( با لحن ِ داش مَشدی بخوانید . )
اعظم خانوم جون ! سالار ! الاهی درد و بلات دو بامبی بخوره تو سر داش ابرام ! ... سام عرض شد . د ِ آخه نوکرتم چرا رو نشون نمی دی ؟ رونما می خوای ؟ این کاغذ ، هیژدهمیه که واسه تون قلمی می کنیم . خدا وکیلی شَم خواسته باشی ، موندیم فکری که واس چی محبت ِ ما، هَنو تو دل ِ شوما نجوشیده ؟ ما که هر رقم تا کردی ، تا خوردیم . شنفتیم امر کردی کُلا مخملی مونو ورداریم ، ورداشتیم جاش کُلا شاپو گذاشتیم . فرمودی عین ِ آق مهندسا تیپ بزنیم ، اطاعت کردیم یخه مونو بستیم . خواستی منبعد قتل و قضا نکنیم ، ضامنی رو ماچ کردیم گذوشتیم گنجه . اَلبَت اینارو تو کاغذای ِ قدیمی ام خدمتتون عرض کرده بودیم . اما این سری می خوایم یه برگ تازه رو کنیم . یه آس ِ دلی که شوما ملتفت بشی داش ابرام چه قد خاطرتو می خواد ...راسیَتش بعد ِ چند صباح که در به درت بودیم یه روز آفتاب غروب نشستیم با خودمون ریخت و پاش کردیم که آخه جهتش چیه اعظم خانوم به ما محل نمی ده ؟ ما که اندازه ی ِ خودمون گُرگ هَسسیم . تو زندگی مونم شکر خدا همه چی داشتیم . هم پول ، هم رفیق ، هم خلاف ... فقط دستمون از یه چی کوتاه بوده ؛ اونم بی پدر، " مقام" . شنفتیم واسه رییس جمهوری اسم ـ مِسم می نویسن ، گفتیم : یا شانس و یا اقبال ! بریم بَلکی قاپ ِ مون خوش نشست و باب ِ دل ِ اعظم خانوم شدیم . عارضم حضورتون که ، فرداش هرچی قباله ـ سند داشتیم زدیم زیر ِ بغل و به امید ِ اوستا کریم رفتیم اسم نویسی . یه صف بود قاعده ی ِ دُم اژدها . از هر فرقه ای بگی توشون بود . اسم ِ حاجیتم نوشتن . گفتیم کی بیایم واسه رییس جمهوری ؟ گفتن خودمون خبرتون می کنیم . رفتیم خونه زیج نشستیم تا خبرمون کنن . ولی هیچ خبری نشد . نون شده بودن سگ خورده بودشون . تا بعد ِ یه ماه فهمیدیم ای دل ِ غافل، بی ناموسا روفوزه مون کردن . خیلی شاکی شدیم . رفتیم سراغ ضامنی ، اما دیدیم به شوما قول دادیم دوباره غلافش کردیم . کت ـ شلوارو پوشیدیم ، شاخ ِ سیبیلو میزون کردیم ، رفتیم ببینیم چرا روفوزه شدیم ؟ چشمت روز ِ بد نبینه، وختی رسیدیم ، قو و قیومَت بود . روفوزه ها یه صف بسته بودن از مال ِ اسم نویسی درازتر . همه شونم آتیشی . یه خاله سوسکه رَم گذوشته بودن اونجا جواب خلق الله رو بده . چپیدیم تو صف . نوبت مون که شد ، خاله سوسکه، اسممونو پرسید بعد یه نومه داد دستمون . گفتیم : عینکمونو جا گذاشتیم ، خودت بوخون روشن شیم . گُف : شماره یک : شُرب خمر . گفتیم : شُرب ِ چی ؟ گف : همون نجسی . گفتیم : اولندش که اسمش نجسی نیست و آبکیه . آبم که طیب و طاهره . دومندش ، اگه هم نجسی باشه از خون ِ آدمیزاد که نجس تر نیس ! چطو از ما بِیتَرون کوزه کوزه سر می کشن ؟ گُف : به شوما مربوط نیس . در ثانی حکم از خدا دارن . گفتیم : اگه خداشون انقد بی مرامه ، مام همه جوره صیغه شو پَس خوندیم . گُف : شماره ی ِ دو میگه سابقه ی ِ کیفری دارین . گفتیم : کیه که نداره ؟ زندون مال ِ مرده ! اگه نرفته بودیم که چارقت سرمون بود ... حالا اعظم خانوم، بلانسبت، شوما فِک نکنی ما قاتل ماتلیم ها . به موت قسم نه . بحث ِ رو کم کنی بود . با رفقا جناغ شیکسسه بودیم ، نباس کم می آوردیم . نقل ِ قدیم ندیماس . تو یه مرافه سه تا نالوطیو کارتی کردیم . حبسشم کشیدیم ، توبه هم کردیم ... خاله سوسکه دوباره مایه اومد : شماره ی سه : عدم التزام به ... که آمپرمون رفت بالا . داد کشیدیم : بالاتر از دیبلُم حرف می زنی نفله ! رییس جمهوری گفتن ، نشمه ای گفتن ! که ریختن سرمون . مام چپ و راست کف گرگی می زدیم . خلاصه کلی گرت و خاک کردیم . بعدم نومه هه رو جر وا جر دادیم و زدیم بیرون . آره ، قربون ِ اون قد و بالات ! ما این ریختی پات وایسادیم . محض ِ خاطر شوما حاضریم کتک بخوریم ، رییس جمهورم بشیم . تازه از این بدترم سرمون بیاد فقط شوما رو حلقه بنشونیم.
اصلاً تقصیر خودمونه . اگه مام مث ِ اسمال تیغ کش از اول ِ انقلاب رفته بودیم تو کمیته و سپاه ، الان رییس جمهور عوض می کردیم . وزیر و وکیل ، می خیسوندیم . کلی لولهنگ ِ مون آب بر می داشت . از لات و لوتای قدیم فراوون می شناسیم که با آخوندا گاو بستن و با دستگاه رو هم ریختن . الانم تیریلیاردر شدن . آمار ِ همه شونو داریم . مام می تونسسیم . نذری که نمی خواسسیم . مایه می ذاشتیم . اراده می کردیم جامون بود ... بعد که این انچوچک رییس جمهور شد ... اَمَدی یه ؟ اَمَدی نژاده ؟ کیه اسمش ؟ ... آره بعداً که این یارو رییس جمهور شد ، رفتیم جلو آینه وایسادیم ، گفتیم : آخه اوسسا کریم ! نوکرتیم ! ما چی مون از این کمتره ؟ آدم نکشتیم که کشتیم . خلاف نکردیم که کردیم . جمال مونم که تبارک الله ! ما چه ربطی داریم به این ؟ ... بعدش رفتیم واسه خودمون یه مشت اسفند دود کردیم .
پریشب که یه خورده سرمون گرم بود ، تو خیابون یه پسره رو سوار کردیم . دانشجو مانشجو بود . بهش گفتیم که می خواستیم رییس جمهور ِ مملکت بشیم . پخی زد زیر خنده و گف :"حقا که قواره ی نظامی !" گفتیم : " قواره ی نظام یعنی چی ؟" گف : یعنی کارت خیلی دُرُسسه ! ... راسسش ما نفهمیدیم به چی میگن قواره ی نظام ، اما اگه اون پسره گفته ، لابد هسسیم. اعظم خانوم جون ! به بند ِ کفشمون قسم اگه لب تر کنی ما بازم واسه رییس جمهوری اسم می نویسیم . می خواد قبول شیم ، می خواد روفوزه شیم . آخه ... آخه ما ... آخه ما خاطرخواتیم لامصب !
امضا : داش ابرام ِ بی دل
سرانگشت
( با لحن ِ داش مَشدی بخوانید . )
اعظم خانوم جون ! سالار ! الاهی درد و بلات دو بامبی بخوره تو سر داش ابرام ! ... سام عرض شد . د ِ آخه نوکرتم چرا رو نشون نمی دی ؟ رونما می خوای ؟ این کاغذ ، هیژدهمیه که واسه تون قلمی می کنیم . خدا وکیلی شَم خواسته باشی ، موندیم فکری که واس چی محبت ِ ما، هَنو تو دل ِ شوما نجوشیده ؟ ما که هر رقم تا کردی ، تا خوردیم . شنفتیم امر کردی کُلا مخملی مونو ورداریم ، ورداشتیم جاش کُلا شاپو گذاشتیم . فرمودی عین ِ آق مهندسا تیپ بزنیم ، اطاعت کردیم یخه مونو بستیم . خواستی منبعد قتل و قضا نکنیم ، ضامنی رو ماچ کردیم گذوشتیم گنجه . اَلبَت اینارو تو کاغذای ِ قدیمی ام خدمتتون عرض کرده بودیم . اما این سری می خوایم یه برگ تازه رو کنیم . یه آس ِ دلی که شوما ملتفت بشی داش ابرام چه قد خاطرتو می خواد ...راسیَتش بعد ِ چند صباح که در به درت بودیم یه روز آفتاب غروب نشستیم با خودمون ریخت و پاش کردیم که آخه جهتش چیه اعظم خانوم به ما محل نمی ده ؟ ما که اندازه ی ِ خودمون گُرگ هَسسیم . تو زندگی مونم شکر خدا همه چی داشتیم . هم پول ، هم رفیق ، هم خلاف ... فقط دستمون از یه چی کوتاه بوده ؛ اونم بی پدر، " مقام" . شنفتیم واسه رییس جمهوری اسم ـ مِسم می نویسن ، گفتیم : یا شانس و یا اقبال ! بریم بَلکی قاپ ِ مون خوش نشست و باب ِ دل ِ اعظم خانوم شدیم . عارضم حضورتون که ، فرداش هرچی قباله ـ سند داشتیم زدیم زیر ِ بغل و به امید ِ اوستا کریم رفتیم اسم نویسی . یه صف بود قاعده ی ِ دُم اژدها . از هر فرقه ای بگی توشون بود . اسم ِ حاجیتم نوشتن . گفتیم کی بیایم واسه رییس جمهوری ؟ گفتن خودمون خبرتون می کنیم . رفتیم خونه زیج نشستیم تا خبرمون کنن . ولی هیچ خبری نشد . نون شده بودن سگ خورده بودشون . تا بعد ِ یه ماه فهمیدیم ای دل ِ غافل، بی ناموسا روفوزه مون کردن . خیلی شاکی شدیم . رفتیم سراغ ضامنی ، اما دیدیم به شوما قول دادیم دوباره غلافش کردیم . کت ـ شلوارو پوشیدیم ، شاخ ِ سیبیلو میزون کردیم ، رفتیم ببینیم چرا روفوزه شدیم ؟ چشمت روز ِ بد نبینه، وختی رسیدیم ، قو و قیومَت بود . روفوزه ها یه صف بسته بودن از مال ِ اسم نویسی درازتر . همه شونم آتیشی . یه خاله سوسکه رَم گذوشته بودن اونجا جواب خلق الله رو بده . چپیدیم تو صف . نوبت مون که شد ، خاله سوسکه، اسممونو پرسید بعد یه نومه داد دستمون . گفتیم : عینکمونو جا گذاشتیم ، خودت بوخون روشن شیم . گُف : شماره یک : شُرب خمر . گفتیم : شُرب ِ چی ؟ گف : همون نجسی . گفتیم : اولندش که اسمش نجسی نیست و آبکیه . آبم که طیب و طاهره . دومندش ، اگه هم نجسی باشه از خون ِ آدمیزاد که نجس تر نیس ! چطو از ما بِیتَرون کوزه کوزه سر می کشن ؟ گُف : به شوما مربوط نیس . در ثانی حکم از خدا دارن . گفتیم : اگه خداشون انقد بی مرامه ، مام همه جوره صیغه شو پَس خوندیم . گُف : شماره ی ِ دو میگه سابقه ی ِ کیفری دارین . گفتیم : کیه که نداره ؟ زندون مال ِ مرده ! اگه نرفته بودیم که چارقت سرمون بود ... حالا اعظم خانوم، بلانسبت، شوما فِک نکنی ما قاتل ماتلیم ها . به موت قسم نه . بحث ِ رو کم کنی بود . با رفقا جناغ شیکسسه بودیم ، نباس کم می آوردیم . نقل ِ قدیم ندیماس . تو یه مرافه سه تا نالوطیو کارتی کردیم . حبسشم کشیدیم ، توبه هم کردیم ... خاله سوسکه دوباره مایه اومد : شماره ی سه : عدم التزام به ... که آمپرمون رفت بالا . داد کشیدیم : بالاتر از دیبلُم حرف می زنی نفله ! رییس جمهوری گفتن ، نشمه ای گفتن ! که ریختن سرمون . مام چپ و راست کف گرگی می زدیم . خلاصه کلی گرت و خاک کردیم . بعدم نومه هه رو جر وا جر دادیم و زدیم بیرون . آره ، قربون ِ اون قد و بالات ! ما این ریختی پات وایسادیم . محض ِ خاطر شوما حاضریم کتک بخوریم ، رییس جمهورم بشیم . تازه از این بدترم سرمون بیاد فقط شوما رو حلقه بنشونیم.
اصلاً تقصیر خودمونه . اگه مام مث ِ اسمال تیغ کش از اول ِ انقلاب رفته بودیم تو کمیته و سپاه ، الان رییس جمهور عوض می کردیم . وزیر و وکیل ، می خیسوندیم . کلی لولهنگ ِ مون آب بر می داشت . از لات و لوتای قدیم فراوون می شناسیم که با آخوندا گاو بستن و با دستگاه رو هم ریختن . الانم تیریلیاردر شدن . آمار ِ همه شونو داریم . مام می تونسسیم . نذری که نمی خواسسیم . مایه می ذاشتیم . اراده می کردیم جامون بود ... بعد که این انچوچک رییس جمهور شد ... اَمَدی یه ؟ اَمَدی نژاده ؟ کیه اسمش ؟ ... آره بعداً که این یارو رییس جمهور شد ، رفتیم جلو آینه وایسادیم ، گفتیم : آخه اوسسا کریم ! نوکرتیم ! ما چی مون از این کمتره ؟ آدم نکشتیم که کشتیم . خلاف نکردیم که کردیم . جمال مونم که تبارک الله ! ما چه ربطی داریم به این ؟ ... بعدش رفتیم واسه خودمون یه مشت اسفند دود کردیم .
پریشب که یه خورده سرمون گرم بود ، تو خیابون یه پسره رو سوار کردیم . دانشجو مانشجو بود . بهش گفتیم که می خواستیم رییس جمهور ِ مملکت بشیم . پخی زد زیر خنده و گف :"حقا که قواره ی نظامی !" گفتیم : " قواره ی نظام یعنی چی ؟" گف : یعنی کارت خیلی دُرُسسه ! ... راسسش ما نفهمیدیم به چی میگن قواره ی نظام ، اما اگه اون پسره گفته ، لابد هسسیم. اعظم خانوم جون ! به بند ِ کفشمون قسم اگه لب تر کنی ما بازم واسه رییس جمهوری اسم می نویسیم . می خواد قبول شیم ، می خواد روفوزه شیم . آخه ... آخه ما ... آخه ما خاطرخواتیم لامصب !
امضا : داش ابرام ِ بی دل
سرانگشت
خاطرخاهِ انگشتِ عزيزم را که ديدم يادِ نوشته‌هایِ زيبایِ قيصر افتادم.
پاسخحذفhttp://ghaisar.blogspot.com/
بدون فيلتر:
http://www.sinasirish.com/index.php?q=aHR0cDovL2doYWlzYXIuYmxvZ3Nwb3QuY29tLw--&hl=1111101001
به جان غزیزت قسم. من هیچوقت در استعداد ذاتی تو، شک و شبه نداشتم. رفتم تو حال و هوای فیلمای آبگوشتی. خیلی با حال نوشته ای. دمت گرم. //
پاسخحذف