۱۳۸۵ فروردین ۳۱, پنجشنبه

سعید ابنه ای یا سگ سفلیسی وبلاگ آباد

سعید ِ ابنه ای یا سگ ِ سفلیسی ِ وبلاگ آباد ؛


سعید ِ ابنه ای کیرم به کونت !
به جنبش آورم سخت از سُکونت

درت را بشکنم با دیلم ِ کیر
به خواری وا کنم قفل و کلونت

سراسر روده ات را می شکافم
فرو پاشم تمام ِ اندرونت

ز بُرد آورد ِ من از بام تا شام
کلاپیسه بوَد هر دو عیونت

بخور ! این کیر عقد ِ مادر ِ توست
که ارث ِ پر بها باشد کنونت

بخور ! این کیر رهن ِ خواهر ِ توست
اجاره کرده اش از حد فزونت

بخور ! این کیر نذر ِ دختر ِ توست
همان پتیاره دزد ِ بد شگونت

یقیناً مادرت " سفلیس " بوده
که خود پیداست از فرط ِ جنونت

زنت با کون و کس فنّاوری کرد
هزاران کیر ِ خر بر ذوفنونت

سلیطه دخترت خوش می خورد کیر
نشان دارد ز وصف ِ کاف و نونت

مگر از کون دچار ِ حیض گشته
که ریده بر سراپا چرک و خونت ؟!

مگر با مشتری بیگانه گردید
که ویرانه بشد سقف و ستونت ؟

ولی نه درد ِ تو این حرف ها نیست
دلیل ِ دیگری کرده زبونت

علاوه بر تب ِ سفلیس ِ مغزت
غم ِ اسلام کرده چون حرونت

به قرآن ِ پلیدت پاک ریدم
که اینسان ساخته پفیوز و دونت

به سان ِ کیر ِ خر نهج البلاغه
دمادم می رود بیخ ِ بطونت

بیا با آب ِ کیر ِ من وضو ساز
بکش مسحی به فیها خالدونت

سگ ِ سفلیسی ِ وب لاگ آباد !
کند شعر ِ من آخر تون به تونت

ز شعر و کیر ِ من باید بترسی
چرا ؟ چون کرده از کون واژگونت !


سرانگشت