۱۳۸۵ اردیبهشت ۱, جمعه

سگ سفلیسی به نزد بیطار می رود

سگ ِ سفلیسی به نزد ِ بیطار می رود ؛


سعید ِ ابنه ای، زن قحبه ی پیر
از این کوچه بدان کو در پی ِ کیر

سگ ِ سفلیسی ِ وب لاگ آباد
که اکنون بسته ام او را به زنجیر

شبی از لانه آمد پیش ِ بیطار
نَوان و نفله و چرک و سرازیر

از او پرسید بیطار ِ مسلمان
که دردت چیست ؟ آیا که بواسیر ؟

سعید ِ ابنه ای گفتا : گمانم
تب ِ سفلیسم افکنده زمین گیر

پزشک ِ بدسگال ِ شیخ الاسلام
پس از تشخیص ِ خود گفتا به تفسیر

دوای ِ درد ِ تو معجون ِ کیر است
که آغشته شود قدری به سرشیر

بخواب و چاره ی ِ امراض ِ خود ساز
روا نبوَد به کــار ِ خیــر، تاخیـــر

ولی قرآن بخوان هنگام ِ دادن
که دارد در روند ِ کار ، تاثیر

سعید ِ ابنه ای خوابید و بر خواند
مقادیری ز قرآن و مزامیر

ولی چون کیر در کونش فرو شد
فرامُش کرد آیات و اساطیر

ز ِ جا عوعو کنان هاجَست و واجَست
دوید از آن مطب مانند ِ شَستیر

بیامد تا خود ِ " وب لاگ آباد "
در آن کوچه خودش را کرد جاگیر

از این بابت بود کاین کونی ِ پست
دمادم می کشد در کوچه آژیر !


سرانگشت