زیر و بم ِ اقتصاد

اگر چنان که خمینی می گفت، اقتصاد مال ِ خر باشد ، اقتصاد دان می شود "مال ِ خر شناس" . باری، در روزهای ِ اخیر عده ای " مال ِ خر شناس " نامه ای به احمدی نژاد نوشته اند و از سیاست های ِ اقتصادی ِ او انتقاد کرده اند . از این که رییس ِ جمهور ـ هرچقدر معجزه ی ِ هزاره ی ِ سوم باشد ـ نمی تواند سر ِ خود نرخ ِ بهره ی ِ بانکی را کم کند و حتا در کار ِ بانک های ِ خصوصی فضله بیندازد . احمدی نژاد نیز پس از چندی تحمل ِ طاقت سوز ، بالاخره به میدان آمده و از اقتصاد دانان خواسته است مخالفت هایشان را با دلایل ِ علمی ثابت کنند . این که پاسدار احمدی نژاد و ششلول بندان ِ میز ِ گردش تا چه اندازه از فرمول های ِ دور و دراز ِ علم ِ اقتصاد سر در می آورند بحث ِ دیگری است، اما نکته ی ِ مهمتر این است که رییس جمهور ِ اسهالی، نه بر و رویی دارد و نه در شهر مقدس ِ قم (Gay city) زانوی ِ تلمذ بر زمین زده . او حداکثر فردی از عمله ی ِ شکنجه ی ِ نظام بوده است و نه حتا یک نفر از عمله ی ِ طرب . در بین ِ سران ِ حوزه هم کسی به او التفات ندارد مگر مصباح ِ یزدی که آنقدر در نقشه های ِ جنایتکارانه ی ِ خود غرق است که مجال ِ رسیدگی به "اقتصادش" را ندارد . اینجاست که در هجوم ِ دشواری های ِ روز افزون ِ مردم ِ ایران ، کمبود ِ یک رییس جمهور ِ روحانی به سختی احساس می شود . هرچه باشد آنان اقتصاد را به معنایی که خمینی مراد کرده بود، بهتر احساس کرده اند و با زیر و بم ِ آن بیشتر آشنایی دارند .


سرانگشت