فقط کافی است که شامه ای ناگرفته داشته باشید ، آن گاه مدتی در ایران ِ اسلامی زندگی کنید یا دست ِ کم به روزنامه هایش نگاهی بیندازید تا دریایبد آن چه از تار و پود ِ این جامعه به مشام می رسد به جز فرومایگی چیزی نیست .
سر ِ آدمی به دَوَران می افتد ، چشمانش تار می شود وقتی می بیند تیتر ِ اول ِ مطبوعات ِ ایران و اولویت ِ نخستین ِ آنان مربوط به دست دادن ِ خاتمی با چند زن ِ اروپایی است . گویا تنها لکنت ِ میهن ِ لکنته ی ِ ما تماس ِ دو دست ِ نامحرم است . به راستی چه ذهنیتی باعث می شود دست دادن ِ زن و مردی مبدل به مساله ی ِ روز ِ یک ملت شود به جز ذهنیتی برساخته ی ِ آیین ِ دون پرور ِ اسلام ؟ غایت ِ اسلام، فرومایگی است و هرگونه اغماض و انعطاف در برابر ِ آن خودکشی است .
همان طور که می دانید خامنه ای سال ِ گذشته را به نام ِ "پیامبر ِ اعظم" نامگذاری کرد و بخش ِ زیادی از بودجه ی ِ فرهنگ ِ ورشکسته ی ِ ما را به آثاری اختصاص داد که درباره ی ِ زندگی و فضیلت های ِ محمد ابن ِ عبدالله ساخته شوند . این روزها در خبری آمده است لوریس چکناواریان آهنگساز ِ ارمنی ـ ایرانی به تازگی قطعاتی ساخته و محمد را " رسول ِ عشق و امید " معرفی کرده است . قرار است این قطعه ها در روز ِ مبعث اجرا شوند . راستش وقتی عکس ِ چکناواریان را دیدم ـ بدون ِ آن که خبر را خوانده باشم و با این توضیح که او را آهنگساز ِ خوبی می دانم ـ ناخودآگاه به یاد ِ حاج محمد رضا طالقانی افتادم . همان کشتی گیر ِ قلتشنی که در بهمن ِ 57 و به هنگام ِ فرود ِ خمینی، محافظ ِ جان ِ او شد و مزدش را با سال ها ریاست ِ کیلویی بر فدراسیون ِ کشتی گرفت . خبر را که خواندم شباهت های ِ چکناواریان با حاج محمد رضا برایم بیشتر شد و این سوال بر جا ماند که چرا آهنگساز ِ البته عزیز ِ ما خود در سلک ِ پیروان ِ رسول ِ عشق و امید در نمی آید ؟ یک هنرمند زیباتر و برانگیزاننده تر از "عشق" و "امید" چه چیزهایی می خواهد ؟ آیا از اجرای ِ احکام ِ الله در مورد ِ خود بیمناک است ؟! برای ِ پشت ِ پا زدن به یک معنویت ِ ناب، آیا این دلیل ِ قانع کننده ای است ؟
گفتم رسول و به یادم آمد در جایی دیگر خواندم شماری از دست اندرکاران ِ سینمای ِ ایران در موزه ی ِ سینما گرد آمدند و به قاچاق ِ فیلم های ِ ایرانی اعتراض کردند . رسول ِ صدر ِ عاملی کارگردان ِ سینمای ِ ایران در این گردهمایی گفته است : " امروز مساله ی ِ ما در سینما، مساله ی ِ مالی نیست . مساله ی ما بی حرمتی است . متاسفانه در این سال ها به جز مدیران ِ فرهنگی ِ دولت ، هرکس خواست خود را متشرع تر نشان دهد به سینما توهین کرد . در حالی که رهبر ِ انقلاب فرمودند سینما می تواند در خدمت ِ بالندگی ِ جامعه باشد ." رسول ِ صدر ِ عاملی، روزگاری عکاس و خبرنگار ِ روزنامه ی ِ اطلاعات بود و عکس های ِ خمینی را از نوفل لوشاتو به تهران مخابره کرد . پس اگر بر خلاف ِ بسیاری از هنرمندان ِ مستقل و آزاده ی ِ ایرانی " مساله ی ِ مالی" نداشته باشد چندان عجیب نیست . اما عجیب است اگر این سخن ِ خمینی ـ سوژه ی ِ عکس هایش ـ را فراموش کرده باشد که گفت "ما با سینما مخالف نیستیم " و بلافاصله افزود " ما با فحشا مخالفیم !" و عجیب تر است اگر از درد ِ "بی حرمتی" بنالد و به درمان های ِ بالنده ی ِ "طبیب ِ مشفق" دل ببندد ... باری ، به گوش ِ خود شنیدم که حجت الاسلامی بر منبر گفت : " خداوند دو جور زمین دارد . زمین ِ خوب و زمین ِ بد . زمین ِ خوب مثل ِ مسجد و حسینیه و تکایا و زمین ِ بد مثل عشرتکده و تئاتر و سینما ! " به راستی چه چیز می تواند در ملتی موجب ِ این همه سطحی نگری ، خودفریبی و دیگر فریبی شود به جز دل بستن به آیین ِ ویران گری به نام ِ اسلام ؟
این اخبار مشتی بود از خروار و در ایران ِ امروز مشابه ِ آن ها بسیار می توان خواند . حقیقت این است که جمهوری ِ اسلامی از روز ِ اول که بر اریکه نشست کوشید فرومایگی را در میان ِ ایرانیان رواج دهد . ( فرومایگی ، آن چه امروز حتا شماری از گردانندگان ِ حکومت ِ اسلامی نیز وجودش را در لایه های ِ جامعه ی ِ ایران می پذیرند اما نه با عنوان ِ اسلام که با عنوان ِ پوپولیسم از آن یاد می کنند !) . در ابتدا جامعه در برابر این سمپاشی مقاومت کرد اما با گذشت ِ زمان ، لایه به لایه تسلیم شد . تبلیغات ِ بی امان و تنگنای ِ معیشت ، از بستر های تحقق ِ فرومایگی بودند ... اخلاق ِ فرومایه ، آداب ِ فرومایه ، لباس ِ فرومایه ، تکیه کلام ِ فرومایه ، منش ِ فرومایه ، خلوت ِ فرومایه ، آرزوی ِ فرومایه و در یک کلام جهان بینی ِ فرومایه در زندگانی ِ ایرانی ریشه دوانده . مشکل ِ بزرگ ِ ما مخالفان ِ اسلام و تشیع این است که متاسفانه هنوز به فرومایگی خو نکردیم .
سرانگشت
سر ِ آدمی به دَوَران می افتد ، چشمانش تار می شود وقتی می بیند تیتر ِ اول ِ مطبوعات ِ ایران و اولویت ِ نخستین ِ آنان مربوط به دست دادن ِ خاتمی با چند زن ِ اروپایی است . گویا تنها لکنت ِ میهن ِ لکنته ی ِ ما تماس ِ دو دست ِ نامحرم است . به راستی چه ذهنیتی باعث می شود دست دادن ِ زن و مردی مبدل به مساله ی ِ روز ِ یک ملت شود به جز ذهنیتی برساخته ی ِ آیین ِ دون پرور ِ اسلام ؟ غایت ِ اسلام، فرومایگی است و هرگونه اغماض و انعطاف در برابر ِ آن خودکشی است .
همان طور که می دانید خامنه ای سال ِ گذشته را به نام ِ "پیامبر ِ اعظم" نامگذاری کرد و بخش ِ زیادی از بودجه ی ِ فرهنگ ِ ورشکسته ی ِ ما را به آثاری اختصاص داد که درباره ی ِ زندگی و فضیلت های ِ محمد ابن ِ عبدالله ساخته شوند . این روزها در خبری آمده است لوریس چکناواریان آهنگساز ِ ارمنی ـ ایرانی به تازگی قطعاتی ساخته و محمد را " رسول ِ عشق و امید " معرفی کرده است . قرار است این قطعه ها در روز ِ مبعث اجرا شوند . راستش وقتی عکس ِ چکناواریان را دیدم ـ بدون ِ آن که خبر را خوانده باشم و با این توضیح که او را آهنگساز ِ خوبی می دانم ـ ناخودآگاه به یاد ِ حاج محمد رضا طالقانی افتادم . همان کشتی گیر ِ قلتشنی که در بهمن ِ 57 و به هنگام ِ فرود ِ خمینی، محافظ ِ جان ِ او شد و مزدش را با سال ها ریاست ِ کیلویی بر فدراسیون ِ کشتی گرفت . خبر را که خواندم شباهت های ِ چکناواریان با حاج محمد رضا برایم بیشتر شد و این سوال بر جا ماند که چرا آهنگساز ِ البته عزیز ِ ما خود در سلک ِ پیروان ِ رسول ِ عشق و امید در نمی آید ؟ یک هنرمند زیباتر و برانگیزاننده تر از "عشق" و "امید" چه چیزهایی می خواهد ؟ آیا از اجرای ِ احکام ِ الله در مورد ِ خود بیمناک است ؟! برای ِ پشت ِ پا زدن به یک معنویت ِ ناب، آیا این دلیل ِ قانع کننده ای است ؟
گفتم رسول و به یادم آمد در جایی دیگر خواندم شماری از دست اندرکاران ِ سینمای ِ ایران در موزه ی ِ سینما گرد آمدند و به قاچاق ِ فیلم های ِ ایرانی اعتراض کردند . رسول ِ صدر ِ عاملی کارگردان ِ سینمای ِ ایران در این گردهمایی گفته است : " امروز مساله ی ِ ما در سینما، مساله ی ِ مالی نیست . مساله ی ما بی حرمتی است . متاسفانه در این سال ها به جز مدیران ِ فرهنگی ِ دولت ، هرکس خواست خود را متشرع تر نشان دهد به سینما توهین کرد . در حالی که رهبر ِ انقلاب فرمودند سینما می تواند در خدمت ِ بالندگی ِ جامعه باشد ." رسول ِ صدر ِ عاملی، روزگاری عکاس و خبرنگار ِ روزنامه ی ِ اطلاعات بود و عکس های ِ خمینی را از نوفل لوشاتو به تهران مخابره کرد . پس اگر بر خلاف ِ بسیاری از هنرمندان ِ مستقل و آزاده ی ِ ایرانی " مساله ی ِ مالی" نداشته باشد چندان عجیب نیست . اما عجیب است اگر این سخن ِ خمینی ـ سوژه ی ِ عکس هایش ـ را فراموش کرده باشد که گفت "ما با سینما مخالف نیستیم " و بلافاصله افزود " ما با فحشا مخالفیم !" و عجیب تر است اگر از درد ِ "بی حرمتی" بنالد و به درمان های ِ بالنده ی ِ "طبیب ِ مشفق" دل ببندد ... باری ، به گوش ِ خود شنیدم که حجت الاسلامی بر منبر گفت : " خداوند دو جور زمین دارد . زمین ِ خوب و زمین ِ بد . زمین ِ خوب مثل ِ مسجد و حسینیه و تکایا و زمین ِ بد مثل عشرتکده و تئاتر و سینما ! " به راستی چه چیز می تواند در ملتی موجب ِ این همه سطحی نگری ، خودفریبی و دیگر فریبی شود به جز دل بستن به آیین ِ ویران گری به نام ِ اسلام ؟
این اخبار مشتی بود از خروار و در ایران ِ امروز مشابه ِ آن ها بسیار می توان خواند . حقیقت این است که جمهوری ِ اسلامی از روز ِ اول که بر اریکه نشست کوشید فرومایگی را در میان ِ ایرانیان رواج دهد . ( فرومایگی ، آن چه امروز حتا شماری از گردانندگان ِ حکومت ِ اسلامی نیز وجودش را در لایه های ِ جامعه ی ِ ایران می پذیرند اما نه با عنوان ِ اسلام که با عنوان ِ پوپولیسم از آن یاد می کنند !) . در ابتدا جامعه در برابر این سمپاشی مقاومت کرد اما با گذشت ِ زمان ، لایه به لایه تسلیم شد . تبلیغات ِ بی امان و تنگنای ِ معیشت ، از بستر های تحقق ِ فرومایگی بودند ... اخلاق ِ فرومایه ، آداب ِ فرومایه ، لباس ِ فرومایه ، تکیه کلام ِ فرومایه ، منش ِ فرومایه ، خلوت ِ فرومایه ، آرزوی ِ فرومایه و در یک کلام جهان بینی ِ فرومایه در زندگانی ِ ایرانی ریشه دوانده . مشکل ِ بزرگ ِ ما مخالفان ِ اسلام و تشیع این است که متاسفانه هنوز به فرومایگی خو نکردیم .
سرانگشت
« ضحّاکیان خونریز و خونخوار فقاهتی در راه الّله خبیث و شمشیر اقتلویی، « فرهنگشهر » را هک کردند!. »
پاسخحذفThis Site Hacked By Iran Boys Hacking Team----Wild.D3f4c3r Was Here ----We Are : Wild.D3f4c3r, OoHaY, FQX