۱۳۸۷ فروردین ۲۵, یکشنبه

انگیزه ی ِ اکبر آقا

در میان ِ بستگانم ، فامیل ِ دوری هست که دشمنی اش با محمدرضا شاه ، زبانزد ِ همه ی ِ خانواده است . اسمش اکبر آقاست ؛ سواد ِ درستی ندارد اما بعد از انقلاب از راه ِ پادویی برای ِ این شیخ و آن ملّا ، وضعش توپ ِ توپ شده . راستش تا همین اواخر اسرار ِ این دشمنی بر من پوشیده بود تا این که بالاخره در یک عید دیدنی خفتش کردم و پرسیدم :

ـ اکبر آقا ! نظر ِ شما درباره ی ِ شاه چیه ؟
یک مرتبه انگار که جاروبرقی تخم هایش را گرفته باشد، از جا پرید و گفت :
ـ خیلی جاکش بود ! حرفشو نزن ! به هیشکی ادمینون نداشت .
( اکبر آقا حرف ِ ط یا ت ِ دسته دار را به رسمیت نمی شناخت ؛ برای ِ همین به " اطمینون " می گفت : " ادمینون " ؛ حالا این بیچاره ، ت ِ دسته دار با او چه ها کرده بود خدا عالم است!)
پرسیدم :
ـ خاطره ی ِ بدی ازش دارین ؟ ... زندان ِ سیاسی ؟ ... اختناق ؟ ... توقیف ِ کتاب ؟! ...
گفت :
نه بابا خدا پدرتو بیامرزه ! ... بیس دفه رفتیم ساواک تقاضای ِ کار دادیم ، عین ِ آمار ، هر بیس دفه ردّمون کردن کس کشا ! ... یازّه دفه تو مصاحوه روفوزه مون کردن ، شیش دفه تو ثفت نام ... چن بار تو یه کوفت ِ دیگه ... آخه اون مملکت بود دُرُس کرده بود ؟! ... هیشکه به هیشکه ادمینون نداش ؟! ... هیشکه به هیشکه اعتماد نداش ؟! ... آخه مگه ما مال ِ این مملکت نبودیم ؟ ... مگه مال ِ زن ِ صیغه ایش بودیم ؟!

گفتم : بله بله ، فهمیدم ... حق با شماست !


سرانگشت

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر